پلی استایرن یکی از رایج ترین انواع پلاستیک است. شما آن را در فنجان قهوه و کارتن های تخم مرغ می بینید؛ این مواد بسته بندی برای مخازن کالا برای حمل و نقل استفاده می شود. بسیاری از آن را Styrofoam نامیده اند، هر چند که اصطلاح در واقع نام تجاری یک عایق سفت و سخت آبی ساخته شده توسط Dow Chemical Company است. پلی استایرن مواد بسیار متنوع است، اما بازیافت آن همیشه آسان نیست.

اصطلاح پلی استایرن بدان معنی است که پلاستیک از استایرن، یک هیدروکربن مایع استخراج شده است. مولکول های استایرن مونومر هنگامی که حرارت می یابند، به زنجیره های طولانی متصل می شوند، و یک ماده پلیمری ایجاد می کنند که در دمای اتاق سرد می شود. این پلاستیکی روشن، سخت و شکننده در دهه 1930 بر اساس تجاری در آلمان شکل گرفت. این مواد امروزه برای جعبه های دی وی دی و دی وی دی و چنگال های پلاستیکی استفاده می شود. در سال 1941، دانشمند دوی Ray McIntyre فوم پلی استایرن اکسترود شده (Styrofoam)، یک ماده ضدآب سبک، که برای اولین بار برای ساختن پناهگاههای زندگی استفاده شد، اختراع شده است. Expanded polystyrene (EPS) یکی دیگر از مواد مشابه فوم است که حتی بیشتر استفاده می شود.

گروه تولیدی ایران ورق

 
از آنجایی که حدود 95 درصد هوا است، EPS عایق عالی است. به همین دلیل است که آن را در کولرهای آبجو و عایق خانه استفاده می شود و به همین دلیل قهوه داغ در فنجان پلی استایرن انگشتان خود را نمی سوزاند. از آنجا که این نور، EPS است ایده آل برای ایجاد شناوری در جلیقه های زندگی و پناهگاه. سبک و سبک بودن آن باعث می شود که مواد بسته بندی خوب، با اضافه کردن وزن کم، کاهش وزن کم شود. همچنین EPS با مواد دیگر واکنش نشان نمی دهد و به گرما مقاوم است، بنابراین استفاده گسترده ای از آن در صنایع غذایی در مواردی مانند سینی های گوشتی و مرغ و جعبه هایی که همبرگرهای فست فود در آنها سروکار دارند استفاده می شود.

با این حال، برخی از ویژگی های مشابه که پلی استایرن را مفید می سازد نیز می تواند در برابر آن در هنگام بازیافت کار کند. Lightness آن به این معنی است که از ظروف محدود می توان از آن جمع آوری کرد - این اغلب باعث ضعف، تبدیل شدن به بستر می شود. از آنجا که حجم زیادی دارد، حمل و نقل بسیار دشوار و گران است. بسیاری از برنامه های بازیافت شهری این را قبول نمی کنند (چند، مانند لس آنجلس و تورنتو).

یکی از مشکلات کلی بازیافت پلاستیک به طور کلی این است که شما باید همان مواد را با هم جمع آوری کنید و آنها را با کد کانکتین های مواد آنها مرتب کنید - این عدد معمولا در انتهای کانتینر پیدا می شود که باعث می شود نوع آن آسان باشد از پلاستیک در جسم. برخی از پلاستیک های دیگر مانند 1 (برای بطری های سودا و آب استفاده می شود)، 2 (مواد شوینده شستشو و ظروف دیگر) و 4 (کیسه های پلاستیکی) - آسان تر است. پلی استایرن که شماره 6 است، مشکلات بیشتری را به همراه دارد. در حالی که بطری های آب و بطری در هنگام دور انداخته نسبتا پاک هستند، پلی استایرن برای غذا اغلب با کاغذ، مواد غذایی و سایر انواع پلاستیکی مانند کاه که با یک فنجان EPS پر می شود مخلوط می شود.

پلی استایرن معمولا نمیتواند به صورت محلی بازیافت شود، اما باید به یک کارخانه متمرکز منتقل شود، هزینهها را افزایش دهد تا دوباره بازیافت شود و انگیزه برای بازیافت کاهش یابد. همچنین پلی استایرن بازیافتی در اکثر موارد ممکن است برای محصولاتی که به علت نگرانی های بهداشتی با غذا تماس می گیرند، استفاده نکنند، هرچند که مواد معمولا توسط فرایند بازیافت استرلیزه می شوند. برای بازیابی بسته بندی و یا مواد دیگر می توان از بازیافت EPS استفاده کرد، اما EPS جدید همیشه برای فنجان قهوه و صفحات قهوه مورد نیاز است.

پس چی؟